کویل تسلا (روشن کردن لامپ بدون اتصال)

کویل تسلا (روشن کردن لامپ بدون اتصال)

با تشکر فراوان از جناب آقای مهندس فیروزه
کویل تسلا یه مبدل همنواییه(resonant transformer) که باعث ایجاد ولتاژ بالا جریان پایین و فرکانس بالا میشه. که بهش ترانس هوا مرکز( من درآوردی)(Air cored transformer) هم میگن.
تسلا کیه؟
نیکولا تسلا(10جولای ، 1856- 7 ژانویه ، 1943) یک فیزیکدان ، مخترع و مهندس برق صربی- آمریکایی بود. مشهورترین کوشش تسلا ارائه تئوری الکتریسیته جریان متناوب چند فاز بود که او در ساخت اولین موتور القایی در سال 1882م بکار برد و نیز توسعه طراحی تعداد زیادی از دیگر ماشینهای الکتریکی و فنآوریهای مرتبط. تئوری او و بسیاری از اختراعات ثبت شده او زیر بنای سیستم توان الکتریکی پیشرفته کنونی را پایه گذاری کردند. تسلا همچنین برای اختراع سیم پیچ تسلا و توربین بدون تیغه (که بر اساس اصول روان روی مایعات و اثر لایه مرزی کار می‌کند) مورد توجه قرار گرفته است.

سالهای اولیه
تسلا در دهم ژولای 1856 در سمیلجان در نزدیکی گوسپیک ، لیکا به دنیا آمد. پدرش ، پدر روحانی میلوتین تسلا ، در مرکز صرب ارتودکس کارلوچی یک کشیش بود. مادرش ، دوکا ماندیک تجهیزات صنایع خانگی درست می‌کرد. تسلا یکی از پنج فرزند این خانواده بود. او یک برادر و سه خواهر داشت. تسلا در کارلواک به مدرسه رفت و سپس مهندسی برق را در پلیتکنیک آستریا در گراز ، اطریش در سال 1875م به پایان رساند. در این هنگام او به مطالعه کاربردهای جریان متناوب پرداخت.
در سال 1881م او به بوداپست رفت تا برای شرکت تلگراف کمپانی آمریکایی تلفن کار کند. هنگام گشایش مرکز تلفن در بوداپست ، سال 1881 ، تسلا سرتکنسین شرکت بود و بعدها مهندس دولت یوگوسلاو و مهندس اولین سیستم تلفن کشور شد. او یک تکرار کننده تلفن (یا تقویت کننده) را نیز ساخت. برای مدت کوتاهی او در ماریبور اقامت کرد. او در اولین شغلش به عنوان کمک مهندس استخدام شد. در این زمان تسلا از یک آشفتگی روانی رنج می‌برد.

در سال 1882م او به پاریس رفت تا در آنجا به عنوان یک مهندس برای شرکت آمریکای شمالی ادیسون بر روی بهبود طراحی تجهیزات الکتریکی کار کند. در همین سال او به فکر موتور القایی افتاد و شروع به ساخت دستگاههای مختلفی کرد که از میدانهای مغناطیسی دوار استفاده می‌کردند (که او برای آن در سال 1888م حق ثبت اختراع گرفت). با شنیدن خبر بیماری مادرش ، تسلا به سرعت سراغ مادرش رفت و تنها چند ساعت قبل از مرگ مادرش در سال 1882م پیش او رسید. پس از مرگ مادرش تسلا بیمار شد. او مدت دو الی سه هفته در تومینگاژ صرف بهبود خود کرد. در سال 1896م ، تسلا (بنابر مصاحبه‌ای که در سال 1916م انجام داد)، نوعی بلندگو ساخت. صداهای بلندگو دارای کیفیت صدای تلفنهای آن زمان بود. این اختراع هیچگاه نه ثبت شد و نه بطور عمومی منتشر شد (تا سالها بعد توسط خود تسلا)

سالهای میانی
در سال 1884م با رها کردن زادگاهش ، تسلا به ایالات متحده آمریکا رفت تا شغلی را در شرکت ادیسون در شهر نیویورک بپذیرد. او با 4 سنت) ، یک کتاب شعر و یک توصیه نامه (از طرف چارلز بتچلور ، مدیر او در کار سابقش) به آمریکا رسید.
استخدام اولیه
تسلا برای توماس ادیسون کار کرد و او برای ارتقای دیناموهاDC ادیسون مبلغ 50000 دلار به تسلا پیشنهاد داد. تسلا حدود یک سال برای طراحی جدید آنها کار کرد و وقتی که راجع به پنجاه هزار دلار از ادیسون سوال کرد، او پاسخ داد، تسلا ، تو شوخی ما آمریکاییها را نمی‌فهمی. تسلا استعفا داد. در سال 1886م تسلا شرکت خودش را تأسیس کرد، روشنایی الکتریکی و تولید صنعتی تسلا. سرمایه گذاران مالی اولیه با تسلا بر سر طرح وی برای یک موتور جریان متناوب مخالفت کردند و در نهایت او را از مسئولیتهایش در شرکت عزل کردند.
تسلا از سال 1886 الی1887 در نیویورک برای تأمین مالی خودش و جمع آوری سرمایه برای پروژه بعدی‌اش به عنوان یک کارگر ساده کار کرد. در سال 1887 او موتور القایی ابتدایی جریان متناوب بدون جاروبک را ساخت که آن را در سال 1888 به موسسه مهندسین برق آمریکایی (که اکنون IEEE نامیده می‌شود) ، ارائه داد. در همان سال او اصول سیم پیچی تسلا را توسعه داد و شروع بکار با وستینگهاوس ، آزمایشگاه پیتسبرگ وستینگهاوس کرد. وستینگهاوس به ایده‌های او راجع به سیستمهای چند فاز که انتقال جریان الکتریکی AC را در طول فواصل بلند ممکن می‌سازد، توجه کرد.

اشعه‌های X و دوستیها
در آوریل 1887 تسلا شروع به تحقیق راجع به آنچه بعدها به عنوان اشعه X شناخته شد، کرد اما توسط دستگاههای خودش کرد که از تیوبهای اشعه Xبدون الکترود هدف گیری متفاوت بود، مانند تیوبهای انحنا واژه جدید این فرآیند برمسترالانگ است. در سال1891 او یک شهروند آمریکایی به تابعیت در آمده شد و آزمایشگاه خیابان هاستون خودش را تأسیس کرد. او تیوبهای خلا را بصورت بدون سیم در آن روشن کرد و نشان داد که قابلیت انتقال توان بی‌سیم وجود دارد. در این هنگام ، تسلا دوستی نزدیک و همیشگی را با مارک توین آغاز کرد.
آنها زمان بسیاری از اوقاتشان را باهم در آزمایشگاه تسلا و دیگر جاها صرف کردند. دوستان نزدیک تسلا هنرمندان بودند. او همچنین با آر. ا. جانسون دوست بود که بسیاری از شعرهای صربی زمان را اقتباس کرده بود (که تسلا آنها را ترجمه کرد). وقتی که او 36 ساله بود، اولین حقوق ثبت اختراع او که راجع به سیستم قدرت چند‌فاز بود پذیرفته شد. او تحقیقاتش را راجع به سیستم و اصول میدان مغناطیسی دوار ادامه داد. پیش از سال 1892م تسلا از آنچه که بعدها ویلهلم رونتگن به عنوان اثر اشعه X شناسایی کرد، آگاه شد.

او آزمایشات متعددی انجام داد (شامل عکس گرفتن از استخوانهای دست خودش ، بعدها او این تصاویر را برای رونتگن فرستاد) اما او یافته‌هایش را در معرض اطلاع عموم قرار نداد، اکثر تحقیقات او در آتش سوزی آزمایشگاه خیابان هاستون در سال 1895 از بین رفت. تسلا اولین کسی بود که خطرات کار با اشعه X را گزارش داد اما با دلایل غلط: “راجع به اثرات مضر بر روی پوست … من فهمیدم که آنها به غلط تفسیر شده‌اند، این مسایل به علت اشعه‌های رونتگن نیست، بلکه به علت ازن تولید شده در تماس با پوست است. اسید نیتروژن هم ممکن است علت این امر باشد، اما به میزان بسیار کم.”

بی‌سیم و AIEE
تسلا به عنوان جانشین رئیس موسسه مهندسین برق آمریکا (که الان بخشی از IEEE است) از سال 1892 تا 1894 فعالیت کرد. از سال 1893 تا 1895 او بر روی جریانهای متناوب فرکانس بالا تحقیق کرد. او ولتاژ متناوبی به اندازه یک میلیون ولت ایجاد کرد که از یک سیم پیچی تسلای مخروطی استفاده می‌کرد و اثر پوستی را در اجسام هادی مورد تحقیق قرار داد. همچنین او مدارات تنظیم شده را طراحی کرد و یک ماشین برای القای خواب ، لامپهای خلا گازی بدون سیم و انرژی الکترو‌مغناطیسی انتقال یافته بدون سیم را ابداع کرد، که با این کار ، عملا اولین فرستنده رادیویی را ساخت.
در سنت لوییس ، میسوری در سال 1893 ، تسلا نمایشی راجع به ارتباطات رادیویی انجام داد (او عبور انرژی رادیویی را در فضا از یک طرف صحنه به طرف دیگر نشان داد). او اصول این آزمایش را بطور دقیق برای موسسه فرانکلین در فیلادلفیا ، پنسیلوانیا و انجمن روشنایی الکتریکی ملی توضیح داد. هنریش هرتز چنین نمایشهایی را بطور مکرر پنج سال پیش انجام داده بود. نمایشهای هنریش عمومی نبودند (او این کار را در دوران درس فیزیکش ارائه داده بود) اما اگر بخواهیم به دقت صحبت کنیم کارهای تسلا هم عمومی نبودند (موسسه فرانکلین تا سال 1934 برای عموم مردم باز نشد(.

جنگ جریانها
در عصر جنگ جریانها در اواخر دهه 1880م ، به علت تبلیغ ادیسون بر استفاده از جریان مستقیم در توزیع توان الکتریکی در مقابل جریان متناوب که توسط تسلا حمایت می‌شد، نیکولا تسلا و توماس ادیسون تبدیل به دو رقیب و دشمن شدند. برای اطلاعات دقیقتر جنگ جریانها را مشاهده کنید. وقتی که تسلا 41 ساله بود، اولین حق اختراع رادیوی پایه را به ثبت رساند (به شماره US645576) یک سال بعد ، او طرز کار یک قایق کنترل از راه دور را به ارتش ایالات متحده نشان داد و معتقد بود که ارتش به چیزهایی نظیر اژدرهایی با هدایت رادیویی نیاز خواهد داشت.
این دستگاهها دارای یک کوهیرر ابداعی و یک سری از گیتهای منطقی بودند. کنترل از راه دور رادیویی تا دهه 1960 یا همان عصر فضا تازگی خودش را حفظ کرد. در همان سال ، تسلا یک شمع الکتریکی برای موتورهای گازوئیلی اختراع کرد که طرز کارش تقریبا مشابه فرآیند بکار رفته توسط موتور احتراق داخلی پیشرفته بود.

ورود به کلورادو اسپرینگس
در سال 1899 تسلا تصمیم گرفت که به کلورادو اسپرینگس رفته و با داشتن مکانی برای آزمایشات فشار قوی و فرکانس بالا ، تحقیقاتش را آغاز کند. او این مکان را اولا بخاطر طوفانهای همیشگی‌اش ، ارتفاع بالا (که در آن هوا به علت فشار پایین ، توانایی شکست دی الکتریک کمتری داشته و راحتتر منجر به یونیزاسیون می‌شود) و خشکی هوا (که نشتی بار الکتریکی را از طریق عایقها کمینه می‌کند) ، انتخاب کرد. و ثانیا هزینه‌ها رایگان بودند و توان الکتریکی از شرکت برق E1 پاسو فراهم می‌شد.
امروزه ، جدولهای شدت مغناطیسی نیز نشان می‌دهند که زمین اطراف آزمایشگاههای او میدان مغناطیسی چگالتری را نسبت به محیط اطراف دارد. تسلا در تاریخ 17 می 1899 به کلورادو اسپرینگس رسید. پیش از رسیدن به خبرنگاران گفت که او در حال انجام آزمایشاتی برای ارسال سیگنالها از قله پیکس به پاریس بوده است. ت

ساخت و ساز آزمایشگاه
کمی بعد از رسیدن به کلورادو اسپرینگس ‏‏، تسلا و یک پیمان کار محلی و تعدادی از دستیارانش شروع به ساخت یک آزمایشگاه کردند. آزمایشگاه در نوب هیل واقع در شرق مدرسه نابینایان و ناشنوایان کلورادو و یک مایلی (1.6 کیلومتر) شرق مرکز شهر ، تأسیس شده بود. اهداف این آزمایشگاه در ابتدا آزمایش با الکتریسیته فرکانس بالا و دیگر پدیده‌ها و دوما تحقیق بر روی انتقال بیسیم توان الکتریکی بود.
تسلا برای آزمایشگاه ، یک ساختمان پنجاه در شصت فوت (15 در 18 متر) با یک سقف هشتاد فوتی (24متر) در نظر گرفت. یک آنتن هادی یک صد و چهل و دو فوتی (43 متر) با یک توپ چوبی پوشیده شده با فویل روی ، به ضخامت سی اینچ (760 میلیمتر) ، بر روی پشت بام برافراشته شده بود. پشت بام برای جلوگیری از آتش سوزی ناشی از جرقه‌ها و دیگر اثرات خطرناک آزمایشات ، صاف شده بود. آزمایشگاه تجهیزات و دستگاههای حساسی داشت.

فرستنده تقویت کننده
این آزمایشگاه دارای بزرگترین سیم پیچی تسلا بود که تا بحال ساخته شده است که قطرش پنجاه و دو فوت (16 متر) بود و به عنوان فرستنده بزرگ کننده (MT) شناخته می‌شد. این دستگاه بر خلاف سیم پیچهای تسلای کلاسیک ، یک سیستم تقویت کننده سه سیم پیچه بود که نیازمند تحلیلهای مختلفی ، متفاوت از تحلیل بر اساس سیم پیچهای رزونانسی کوپل شده ثابت متمرکز بود. این دستگاه در یک فرکانس طبیعی یک چهارم طول موج نوسان می‌کرد و می‌توانست در یک حالت موج پیوسته و در یک حالت نوسانی موج ناقص میرا شده نیز کار کند. مطابق محاسبات ، تسلا از این دستگاه برای ارسال دهها هزار وات توان بصورت بیسیم استفاده کرده است. این دستگاه می‌توانسته میلیونها ولت الکتریسیته را تولید کرده و صاعقه‌هایی بلندتر از یک صد فوت (30 متر) را بوجود بیاورد.
تسلا اولین کسی بود که اثرات الکتریکی در حد صاعقه را بوجود آورد. دستگاه MT رعدهایی را بوجود آورد که از فواصلی به اندازه کریپل کریک شنیده می‌شدند. مردم نزدیک آزمایشگاه جرقه‌هایی را مشاهده می‌کردند که از زمین و از طریق کفشهایشان ، به پاهایشان ساطع می شد. برخی جرقه های الکتریکی را از شیر آتشنشانی مشاهده می‌کردند (تسلا برای مدتی زمین کردن را توسط لوله کشی شهر زمین انجام می‌داد). محیط اطراف آزمایشگاه با یک کرونای آبی، درخشان شده بود .
یکی از آزمایشات تسلا با MT، ژنراتور شرکت برق کلورادو اسپرینگس را به دلیل باز خورد ژنراتورهای شهر ، از بین برد و شهر را دچار خاموشی کرد. شرکت از دسترسی تسلا به تغذیه ژنراتورهای پشتیبان در صورت عدم تعمیر ژنراتور اولیه با هزینه خود تسلا ، جلوگیری به عمل آورد. طی چند روز ، این ژنراتور دوباره به راه افتاد.

مدارات تنظیم شده
به علاوه تسلا ترانسفورماتورهای رزونانسی بسیار کوچکی ساخت و ایده مدارات الکتریکی تنظیم شده را کشف کرد. او همچنین تعدادی کوهیرر را برای جداسازی و دریافت امواج الکترومغناطیس ساخت و کوهیرر دوار را طراحی کرد و از آن برای شناسایی انواع خاص پدیده‌های الکترو مغناطیسی که مشاهده کرده بود، استفاده کرد. این دستگاهها دارای مکانیسمی متشکل از چرخه‌ای دنده دار بودند که توسط یک مکانیسم رانشی فنری حلقوی که استوانه‌های شیشه‌ای کوچکی را می‌چرخاند، گردانده می‌شدند. این آزمایشات آخرین مرحله سالهای کار بر روی مدارات تنظیم شده هم زمان شده بود.

تسلا در تاریخ 3 ژولای ، 1899 در دفترچه‌اش نوشت که «یک ترانسفورماتور رزونانسی جداگانه که در فرکانسی مشابه فرکانس یک ترانسفورماتور بزرگتر و تنظیم شده با ولتاژ بالاتر ، انرژی را از سیم پیچی بزرگتر که به عنوان یک فرستنده انرژی بیسیم عمل می‌کند، دریافت و ارسال می کند.» از این مطلب برای تصویب حق انحصاری اختراع تسلا برای رادیو در طی آخرین مباحث مطرح شده دادگاه استفاده شده است. این سیم پیچهای رزونانس فرکانس بالای هسته هوایی ، شکل ابتدایی سیستمهای رادیویی تا رادار و تصویر نگاری رزونانسی مغناطیسی پزشکی بودند.
انتشار و رزونانس
در تاریخ 3 ژولای ، 1899 تسلا امواج ساکن زمینی را در داخل زمین کشف کرد. او نشان داد که زمین مانند یک هادی نرم و صیقل خورده رفتار می‌کند و دارای ارتعاشات الکتریکی است. او امواجی را مورد آزمایش قرار داد که ویژگیشان یک کمبود ارتعاش در نقاطی بود که بین آن نقاط نواحی ارتعاش حداکثر ، بصورت دورهایی رخ می‌دهد. این امواج ایستا توسط محدود کردن امواج در مرزهای هادی ساخته شده ، ایجاد می‌شده‌اند. تسلا نشان داد که زمین می‌تواند به فرکانسهای از پیش تعریف شده ارتعاشات الکتریکی پاسخ دهد. در این هنگام ، تسلا فهمید که دریافت و ارسال توان در اطراف جهان ممکن است.

تسلا آزمایشاتی را به منظور فهمیدن نحوه انتشار الکترومغناطیسی و رزونانس زمین انجام داد. از روی اسنادی که به دقت موجود هستند (از عکسهای مختلف گرفته تا تاریخ آزمایشات) معلوم است که او صدها لامپ را از فاصله 25 مایلی (40 کیلومتر) بصورت بی‌سیم روشن کرده است. او چندین کیلومتر سیگنالهایی را ارسال کرد و لامپهای نئون را که از طریق زمین هدایت می‌شدند روشن کرد.

او در رابطه با روشهای بهینه سازی یون کره برای ارسال انرژی بدون سیم در طول فواصل بلند ، تحقیق کرد. او در تحقیقاتش فرکانسهای بسیار پایینی از طریق زمین و بخشهایی از یون کره که لایه طرف سنگین کنلی خوانده می‌شد، ارسال کرد. تسلا محاسبات ریاضیاش را بر پایه آزمایشاتش انجام داد و کشف کرد که فرکانس رزونانس این بخش تقریبا هشت هرتز است. در دهه 1950 محققین تأیید کردند که فرکانس رزونانس در این محدوده بود.

امواج کیهانی
در آزمایشگاه کلورادو اسپرینگس تسلا، سیگنالهای رادیویی فرا زمینی را ضبط کرد و یافته‌هایش را در برخی از ژورنالهای آن زمان منتشر کرد. اطلاعات و اخبار او توسط کمیته علمی که سخنان او را نپذیرفته بودند رد شد. او متوجه شد که اندازه گیریهای گیرنده او از سیگنالهای مکرر با سیگنالهایی که او از طوفانها و نویز زمین دریافت کرده بود، اساسا متفاوت بودند. خصوصا این که او بعدا به یاد آورد که سیگنالها بصورت گروههایی از کلیکهای 1تایی ، 2 تایی ،3تایی و 4 تایی باهم ظاهر شدند.
ترک کلورادو
تسلا در 7 ژانویه سال 1900 ، کلورادو اسپرینگس را ترک کرد. . تجربیات کلورادو ، تسلا را آماده پروژه بعدی‌اش‌کرد، یعنی ساخت یک وسیله انتقال بی‌سیم توان ، که به عنوان واردنکلیف شناخته شد.

واردنکلیف
در سال 1900 تسلا شروع به طراحی برج واردنکلیف کرد. در ژوئن 1902 ، کارهای آزمایشگاه تسلا از خیابان هاستون به واردنکلیف منتقل شد. در میان حقوق ثبت اختراع تسلابیش از 700 مورد اختراع تسلا ، امروزه بحث انگیزترین آنها برج واردنکلیف او است. بنا بود که این برج آغاز یک سیستم جهانی برای ارتباطات بیسیم باشد و نیز قصد داشت که نمایشی از توزیع برج واردنکلیف جایی که او به بررسی اشعه ی مرگ پرداخت (جلوتر توضیح داده خواهد شد)توان الکتریکی بی‌سیم را ارائه دهد. در نهایت این برج در جریان جنگ برای دور انداختن اوراق شد. روزنامه‌های آن دوران به واردنکلیف برچسب “کار احمقانه یک میلیون دلاری تسلا” را نسبت دادند.

سالهای بعد
قبل از جنگ جهانی اول ، تسلا به دنبال سرمایه گذارانی برای سرمایه گذاری روی تحقیقاتش بود. هنگامی که جنگ شروع شد، تسلا هزینهای را که از حقوق ثبت اختراع اروپایی دریافت می‌کرد از دست داد. همچنین برج واردنکلیف بخاطر پایان جنگ دوم جهانی از بین رفته بود. تسلا مسائل مرتبط با اوضاع پس از جنگ جهانی اول (جنگی که از نظر تئوری پایان یافته بود) را پیش بینی کرده بود و آنرا در یک مقاله در تاریخ (20 دسامبر سال 1914) چاپ کرد. تسلا اعتقاد داشت که اتحاد کشورها درمانی برای زمان و مسائل نبود. در سال 1915 تسلا علیه مارکونی دعوای حقوقی اقامه کرد و بطور ناموفقانهای تلاش کرد که علیه ادعاهای مارکونی یک حکم دادگاهی بدست آورد. حوالی سال 1916 تسلا به ورشکستگی افتاد چرا که او به علت مالیاتهای پیشین بسیار بدهکار بود. او در فقر زندگی می کرد.
در سالهای آتی علائم قطعی اختلال غیر ارادی وسواسی در او بوجود آمد. او نسبت به عدد سه وسواس نشان می‌داد. او اغلب احساس میکرد که بایستی سه بار اطراف یک ساختمان قبل از وارد شدن به آن بگردد و می‌خواست در هر وعده غذایی سه دستمال تا شده در زیر بشقابش قرار داده شود و … . ماهیت OCD )ختلال غیر ارادی وسواسی) در آن دوران تا حد کمی درک شده بود و هیچ درمانی برای آن وجود نداشت، به همین خاطر این علائم در نظر برخی ، شواهد جنون نسبی او و ضربه احتمالی ناشی از دست دادن شهرتش ، شناخته شد. این بیماری ممکن است ناشی از تحقیقاتی باشد که تسلا بر روی سیستمهای چند فازه پیدرپی در طبیعت انجام داد.

در سال 1917 در حوالی زمانی که برج واردنکلیف از بین رفته بود، تسلا بزرگترین جایزه مهندسی را از IEEE دریافت کرد، مدال ادیسون.

رادار
تسلا در آگوست 1917 برای اولین بار اصول مربوط به فرکانس و سطح توان را برای اولین رادار ابتدایی که در سال 1934 ساخته شد، بنیان نهاد. در سال 1917 “آزمایشگر الکتریکی” ، او اصول رادار پیشرفته نظامی را به دقت بیان کرد. مطالعات وی در زمینه‌های فشار قوی ، فرکانس- بالا و جریان متناوب منجر به این موفقیت شد. او ایده استفاده از موج رادیویی را برای شناسایی اشیاء در یک فاصله معین ، تشکیل داده بود. تسلا می‌گوید: برای مثال با بکارگیری آنها (امواج الکترومغناطیسی ایستا) ما ممکن است که به دلخواه از یک ایستگاه فرستنده ، یک اثر الکتریکی را در هر منطقه از جهان بوجود بیاوریم (که بوسیله آن) می‌توانیم موقعیت نسبی یا مسیر حرکت یک جسم متحرک را نظیر کشتی ، مسافتی که توسط آن طی شده یا سرعت آن جسم متحرک را تعیین کنیم.

تسلا پیشنهاد کرد که از امواج الکترو مغناطیسی برای تعیین موقعیت نسبی، سرعت و مسیر یک جسم متحرک و دیگر ایده‌های پیشرفته رادار استفاده کنیم. گر چه که اولین بار رادار بطور موفقیت آمیزی در یافتن هواپیماها (پس از زیاد شدن اخیر تعداد آنها) و کشتیهای روی سطح در جریان جنگ جهانی دوم بکار گرفته شد، تسلا پیشنهاد کرده بود که این وسیله ممکن است در پیدا کردن زیر دریاییها نیز کمک کند (که البته رادار خیلی مناسب این کار نیست)
امیل گیراردیاو که با اولین سیستم رادار فرانسوی کار می‌کرد، بیان کرده است که او سیستمهای رادار را بر اساس اصول طراحی شده توسط تسلا ، می‌ساخت. پیش از دهه بیست ، ظاهرا تسلا با دولت انگلستان به نخست وزیری چمبرلین در رابطه با یک سیستم اشعه‌ای مذاکره می‌کرده است. تسلا همچنین بیان داشته است که تلاشهایی برای ربودن “اشعه مرگ” (که ناکام ماند) انجام گرفته است. عمر دولت چمبرلین پیش از انجام هر گونه مذاکره نهایی‌ به پایان رسید. دولت جدید بالدوین کاربردی برای پیشنهاد تسلا ندید و مذاکرات پایان یافت.

دهه 1930
در هفتاد و پنجمین سالروز تولد تسلا در سال 1931 ، مجله تایم عکس او را روی جلدش انداخت. عنوان جلد ارتباط او را با تولید توان الکتریکی ذکر می‌کرد. در سال 1935م ، بسیاری از حقوق انحصاری ثبت اختراع مارکونی که مرتبط با رادیو بودند، توسط دادگاه درخواست ایالات متحده بی‌اعتبار اعلام شدند. دادگاه نتیجه گرفت که کار پیشین تسلا )خصوصا US645576 و (US649621 از کارهای بعدی مارکونی پیشی گرفته است. تسلا آخرین حق انحصاری ثبت اختراعش را در تاریخ 3 ژانویه 1928 دریافت کرد که راجع به یک دستگاه برای حمل و نقل هوایی بود که اولین نمونه از هواپیماهای عمود پرواز (VTOL ) بود.
وقتی او 81 ساله بود اعلام کرد که او در حال کار بر روی “تئوری دینامیک گرانش” بوده است اما این تئوری هرگز منتشر نشد.

وداع با دنیا

تسلا در نیویورک در اثر از کار افتادگی قلب در زمانی بین عصر 5 ژانویه و صبح 8 ژانویه سال 1943م در حالی که تنها بود، در گذشت. علی رغم فروش حق انحصار ثبت اختراع الکتریسیته متناوب ، او اساسا فقیر بود و با بدهیهای زیادی از دنیا رفت. در هنگام مرگش، تسلا در حال کار بر روی نوعی از سلاح “دور نیرو” یا “اشعه مرگ” بود که اسرار آن را در صبح ژانویه همان سال به وزارت جنگ ایالات متحده تحویل داده بود. به نظر می‌رسد که اشعه مرگ پیشنهادی وی مرتبط با تحقیقاتش بر روی صاعقه کروی و پلاسما باشد. جسد او سه روز بعد از این واقعه پیدا شد و پس از این که FBI توسط وزارت جنگ مطلع شد، مقالات او خیلی محرمانه اعلام شدند. به سرعت پس از معلوم شدن مرگ تسلا ، اداره فدرال تحقیقات به دفتر اموال بیگانگان دستور داد که علی رغم این که تسلا آمریکایی بود اموال و مقالات او را در اختیار بگیرد.

61

1